Εργαζόμενες και εργαζόμενοι του Εθνικού Θεάτρου οργανώνουν αιμοδοσία και ράβουν ιατρικές μάσκες, δείχνοντας την αλληλεγγύη τους στην πράξη.
28 Μαρτίου 2020
Πηγή ergasiasimera
Ράβουν μάσκες για το δημόσιο σύστημα υγείας * Οι εργαζόμενοι του θεάτρου οργάνωσαν και αιμοδοσία ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις των αρμόδιων φορέων Μπορεί το Εθνικό Θέατρο, όπως όλοι οι πολιτιστικοί φορείς, αυτή την περίοδο να είναι κλειστό, οι ραπτομηχανές του όμως έχουν πάρει φωτιά. Σε μια αξιομνημόνευτη κίνηση ευαισθησίας και αλληλεγγύης οι μοδίστρες και οι ενδύτριες του θεάτρου πήραν τα “όπλα” τους και επιτίθενται με τον δικό τους τρόπο στον κορωνοϊό.
Μετέφεραν φορητές ραπτομηχανές του Εθνικού στο σπίτι τους και, αντί να μελαγχολούν από τον εγκλεισμό, ράβουν μάσκες, όχι θεατρικές, αλλά ιατρικές, για την προστασία των ασθενών, του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Δρομοκαΐτειου Νοσοκομείου.
«Μιλήσαμε με τους υπεύθυνους του νοσοκομείου και μας εξήγησαν ότι υπάρχει πραγματική ανάγκη για ιατρικές μάσκες που πλένονται και τις χρειάζονται άμεσα. Με βάσει τις συγκεκριμένες οδηγίες που μας έδωσαν, αγοράσαμε το ύφασμα και τα υλικά που χρειάζονται και το ενδυματολογικό τμήμα του Εθνικού Θεάτρου, μοδίστρες και ενδύτριες, ξεκίνησαν από την περασμένη Δευτέρα να ράβουν τις μάσκες.
Αυτή είναι η προσφορά των εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου στη μεγάλη μάχη που δίνει το δημόσιο σύστημα Υγείας στη χώρα μας αυτή την περίοδο» μας λέει ο Μάκης Σπετσιέρης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου, εξηγώντας παράλληλα ότι επέλεξαν το Δρομοκαΐτειο διότι «μπορεί να μην είναι νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό, αλλά το γεγονός ότι περιθάλπει ψυχικά νοσούντες συμπολίτες μας μάς ευαισθητοποιεί ιδιαίτερα».
Ετοιμάζονται οι πρώτες 200
Η πρώτη παρτίδα 200 μασκών ετοιμάζεται και θα υπάρξει συνέχεια, όπως μας λένε οι εργαζόμενοι, για όσο διάστημα απαιτηθεί από τις περιστάσεις.
«Ο πολιτισμός δημιουργήθηκε μέσω της συνεργασίας των ανθρώπων απ’ αρχής κόσμου» μας θυμίζει η Μαρία Τσιώτη, που από τη Δευτέρα έχει ριχτεί στη «μάχη της ραπτομηχανής». Αν και ενδύτρια, δηλαδή από τις εργαζόμενες που φροντίζουν τα κοστούμια των παραστάσεων του Εθνικού και συντηρούν το πολύτιμο βεστιάριό του, δεν δίστασε να ξεκινήσει το ράψιμο μετατρέποντας τη ραπτομηχανή σε εργαλείο ευαισθησίας και αλληλεγγύης.
«Πιστεύω ακράδαντα πως σε αυτόν τον κόσμο έχουμε έρθει για να κάνουμε καλό. Είναι στο χέρι μας να βοηθούμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, όσο μπορούμε, ό,τι μπορούμε. Μπορούμε να επικαλούμαστε τους θεούς μέχρι τελικής πτώσεως, αλλά, αν δεν βάλουμε το χέρι μας, τίποτα δεν θα γίνει. Μόνο με την αλληλεγγύη μπορεί η ανθρωπότητα να πάει μπροστά. Υπάρχει μια εξαιρετική φράση στα αγγλικά που συνοψίζει τη θεωρία μου. Together we stand, divided we fall» λέει.
Και καταλήγοντας μας θυμίζει τη φράση του Νίκου Καζαντζάκη: «Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω. Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε».
Οργάνωσαν και αιμοδοσία
Οι ιατρικές μάσκες είναι η μία όψη της αλληλέγγυας δράσης του Εθνικού Θεάτρου. Ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις των αρμόδιων υγειονομικών φορέων για προσφορά αίματος, σε συνεργασία με το Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», διεύθυνση και εργαζόμενοι οργάνωσαν ήδη μία αιμοδοσία την προηγούμενη Τρίτη και επαναλαμβάνουν την επόμενη Τετάρτη 1 και Πέμπτη 2 Απριλίου, στο ισόγειο του Θεάτρου Rex (Πανεπιστήμιου 48), από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι.
Θα υπάρχει συνεργείο αιμοδοσίας με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, άνεση χώρου για την ασφάλεια όλων, αντισηπτικά, μάσκες και γάντια.
«Αγωνιζόμαστε στη μάχη ενάντια στην πανδημία που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, προκαλώντας μείωση στην προσέλευση των αιμοδοτών λόγω της επιφυλακτικότητάς τους να επισκεφτούν νοσοκομειακό περιβάλλον. Αυτό έχει επακόλουθο τη μείωση των αποθεμάτων αίματος θέτοντας σε κίνδυνο τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη αλλά και όλων μας» λέει ο Κώστας Κεχαγιόγλου, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος.
Επισημαίνει παράλληλα ότι «εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, μένουμε σπίτι και συμβάλουμε στις ανάγκες του δημόσιου συστήματος Υγείας, του ΕΣΥ. Οργανώνουμε, μαζί με τη διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου, αιμοδοσία με όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας. Ράβουμε μάσκες για να συμβάλουμε όπως μπορούμε στις μεγάλες ελλείψεις. Η κυβέρνηση τι κάνει; Θα κάνει επιτέλους αυτό που πρέπει; Θα επιτάξει ιδιωτικά νοσοκομεία; Θα προσλάβει νοσηλευτικό προσωπικό; Θα ράψει μάσκες επιτάσσοντας βιοτεχνίες ραπτικής;».
Οι απαντήσεις αναμένονται.
Κρημνιώτη Πόλυ
